Өмүр тилеп, бакыт тилеп сиз мага,

Тынч албастан түн уйкудан кечтиңиз.

Жетимсиреп калат дебей апаке,

Кантип чыдап,  мени таштап кеттиңиз?

Жашык кызым, менсиз кантип жашайт деп,

Ойлобостон кантип таштап кеттиңиз?

Сиз жок мага аалам күүгүм экенин,

Билип туруп кантип таштап кеттиңиз?

Кимге эркелейт, кимге сырын айтат деп,

Кылчактабай кантип таштап кеттиңиз?

Небереңдин укпай туруп күлкүсүн,

Апакебай, кантип чыдап өчтүңүз?

Ыйлап  турсам боздоп-боздоп, эчкирип,

Көзүң ачпай,  кантип чыдап жаттыңыз?

Бул ааламга жалгыз таштап өзүмдү,

Бул өмүрдөн мынча эрте кайттыңыз?

Көңүлүмдүн  баары сынып бычырап,

Көөдөнүмдү өрттөп турат жалганай.

Сенин ордуң  толтура албайт эми эч ким,

Аттиң арман, аны кимге айтам ай…

(Апам Сабира ааламдан өткөндө)